«Η βία των ΜΑΤ φέρνει βία... θα έπρεπε να το γνωρίζουν αυτό οι κύριοι που τους διοικούν. Κατάφεραν σε λίγες μόνο μέρες να μετατρέψουν απλούς φιλήσυχους κατοίκους σε εξαγριωμένους πολίτες».
Εδώ λοιπόν αναλαμβάνει δράση η καθεστωτική αριστερά, αυτή που δεν τόλμησε να καλέσει το Λαό στο προαύλιο της Βουλής, καταδικάζοντας την ακατονόμαστη - την οποθενδήποτε προερχομένη.
Και μένει από τους θεσμικούς ο νηφάλιος και μεστός πολιτικά λόγος του «Μητροπολίτη.»
Όταν δημοσίευσε (ο - και τι όρος - διοικήσας) το παρακάτω κείμενό του, το φεστιβάλ της Κερατέας είχε ανακοινωθεί και ο Μίκης είχε κάνει μια ακόμη από τις δηλώσεις του που, χάρη στην εξαιρετικά υψηλή, πλανητική αναγνωρισιμότητά του και την γνήσια σύνδεσή του με τους παλμούς της κοινωνίας, τον καθιστούσε επικίνδυνο.
Νάτος, λοιπόν, ο αποσυνάγωγος της καταρρέουσας, κάτω από την πάνδημη κατακραυγή «Αλητες, Ρουφιάνοι», δημοσιογραφίας.
Ο και «Γιουσουφάκι» αδιαμαρτυρήτως αποκληθείς, εκπροσωπώντας την νέα τάξη του, εμφανίστηκε σα φάντης μπαστούνι. Τον καλωσορίζουμε με ένα πρόχειρο προϊόν της εποχής των social media.
Του ΣΤΑΥΡΟΥ Π. ΨΥΧΑΡΗ
ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΤΑΝΚΣ...Πριν από μερικά χρόνια η κρατούσα εντύπωση στην κοινωνία ήταν- μεταξύ αστείου και σοβαρού- ότι στην Ελλάδα η μόνη οργάνωση που λειτουργούσε σωστά ήταν η... «17 Νοέμβρη»! Ορισμένοι πρόσθεταν και τις Ενοπλες Δυνάμεις.
Πέρασαν χρόνια για να διαπιστώσουμε ότι η μεν περιβόητη «επαναστατική» οργάνωση ήταν αντάξια των παραδόσεων του θεάτρου σκιών. Παραλλήλως έχει αρχίσει να αμφισβητείται ανοιχτά ο ρόλος του Στρατού ως κοινωνικού εταίρου (δεν αμφισβητούνται βεβαίως το αξιόμαχον και ο πατριωτισμός των Ενόπλων Δυνάμεων).
Στο διάστημα αυτό, ο στρατός περιορίστηκε στους στρατώνες, οι δαπάνες για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς εκτινάχθηκαν στα ύψη, αρχίζοντας από την «αγορά του αιώνα» για να φτάσει η Ελλάδα να είναι η τέταρτη χώρα παγκοσμίως σε εξοπλιστικές δαπάνες - πριν από λίγο καιρό - ικανοποιώντας, για ευνόητους λόγους, τόσο το υπηρεσιακό όσο και το πολιτικό προσωπικό.
Γράφαμε:
«Όλα αυτά οδήγησαν στη δημιουργία ενός πανάκριβου και παντελώς άχρηστου, τόσο αποτρεπτικά, όσο και διπλωματικά, στρατού, που σε πείσμα των πολεμόχαρων εθνικιστών δεν μπορεί να αναλάβει την παραμικρή στρατιωτική δράση. Εξαιρούνται οι συμμετοχές στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες επίλεκτων τμημάτων του Ε.Σ»
Διαβιβάστηκε στη Βουλή η δικογραφία για τα υποβρύχιαΈφτασε στη Βουλή η δικογραφία για το σκάνδαλο της αγοράς των υποβρυχίων. Η δικογραφία που αποτελείται από 50 ογκώδεις φακέλους αφορά στην απευθείας ανάθεση της ναυπήγησης των 4 υποβρυχίων τύπου 214 καθώς και του εκσυγχρονισμού 3 υποβρυχίων τύπου 209 «ΠΟΣΕΙΔΩΝ» στις γερμανικές εταιρείες HDW και Ferrostaal, με κύριο ανάδοχο τα Ελληνικά Ναυπηγεία Σκαραμαγκά όπως και της κατάρτισης δύο συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων που απορρέουν από τις δύο αυτές αναθέσεις.
Η δικογραφία έχει αναπαραχθεί και έχει μοιραστεί στα κόμματα, τα οποία θα προτείνουν και θα αποφασίσουν τις επόμενες ημέρες τον τρόπο κοινοβουλευτικής διερεύνησης ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών πράσινων και γαλάζιων πρώην υπουργών κατά το διάστημα 1998-2009.»
Για τους Αντάρτες Πόλης θα επανέλθουμε
«Οσο φαιδρό όμως είναι να παρακολουθεί κανείς την ηθική, πολιτική και προσωπική απογύμνωση των «ανταρτών», άλλο τόσο ενοχλητικό είναι, τηρουμένων των αναλογιών, να διαπιστώνει κανείς ότι «αναδιάρθρωση» του Στρατού, προφανώς επιτυγχάνεται με ντιρεκτίβα των Βρυξελλών. »
Όπως αναφέραμε και στο πρώτο μέρος, τα πρώτα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, το ρόλο του εγγυητή της ασφάλειας του καθεστώτος ανέλαβε η αστυνομία και ο στρατός περιορίστηκε στους στρατώνες και έγινε «συνεταίρος» στην τεράστια διασπάθιση δημόσιου χρήματος που απετέλεσαν οι διαδοχικές κούρσες εξοπλισμών για να καταλήξουμε στο υποβρύχιο με το συμβολικό όνομα «Παπανικολής», που γέρνει.
Η μοίρα παίζει παράξενα παιχνίδια κι έτσι ήταν το πρόσωπο του Σήφη Βαλυράκη αυτό γύρω απ' το οποίο μπορεί κάποιος να αφηγηθεί έγκυρα τη μετάλλαξη της άποψης που κυριαρχούσε στο ένοπλο ΠΑΚ και τη διάχυσή της στους μηχανισμούς της ΕΥΠ και των επίλεκτων τμημάτων που στη διαδρομή από το '95 μέχρι σήμερα συγκρότησαν το στρατό της δημοκρατίας.
«Τον Αύγουστο του 1974 ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε αναθέσει στον στρατηγό Σόλωνα Γκίκα (που ήταν υπουργός Δημοσίας Τάξεως στην κυβέρνηση εθνικής ενότητος αλλά είχε διατελέσει αρχηγός της παραστρατιωτικής οργάνωσης ΙΔΕΑ, που είχε γαλουχήσει τους απριλιανούς πραξικοπηματίες) να διώξει τα τανκς από την Αθήνα.
Ο στρατηγός έπεισε τα σταγονίδια της χούντας που παρέμεναν στις Ενοπλες Δυνάμεις να πάρουν τα τανκς και να φύγουν από το στρατόπεδο των Τεθωρακισμένων που ήταν τότε... μέσα στην Αθήνα, στη συνοικία Γουδή.
Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να αποφασίσει ως υπουργός Αμύνης ο Ακης Τσοχατζόπουλος να αρχίσουν τα κλείνουν στρατόπεδα που υπήρχαν μέσα στην πρωτεύουσα- από τη λεωφόρο Μεσογείων ως το Χαϊδάρι κ.λπ. Ηδη τις τελευταίες ημέρες ανακοινώθηκε ότι (προφανώς στο πλαίσιο του Μνημονίου για περιορισμό των δημοσίων δαπανών) καταργούνται διάφορα στρατόπεδα ανά τη χώρα.»
Ας παμε ομως να δουμε που στρατοπεδευουν τα επιλεκτα τμηματα του Στρατου της Δημοκρατιας, και ας δουμε τι λενε οι επιτελεις και ο πολιτικος προισταμενος τους, ο και προεδρος της ΕΦΕΕ διατελεσας
«Είναι να γελά ή να κλαίει κανείς; - όταν πληροφορείται ότι κλείνει στρατόπεδο στην... Καλαμάτα! Είναι προφανές ότι τα στρατόπεδα πρέπει να είναι στα σύνορα της χώρας και στα μετόπισθεν που καθορίζουν τα αμυντικά σχέδια. Είναι η... Καλαμάτα σύνορα ή μετόπισθεν; Ποιον ξένο εισβολέα θα αντιμετώπιζαν τεθωρακισμένα σταθμευμένα στην Αττική; Φυσικά δεν θα... προλάβαιναν να ξεκινήσουν για τα σύνορα σε περίπτωση κινδύνου. »Στα Ίμια
KANEIΣ ΔΕΝ ΓΕΛΑΣΕ
Στο πραξικόπημα και την εισβολή
Στο μπλακ χιούμορ του ΓΑΠ
ΓΕΛΑΕΙ ΚΑΘΕ ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ
Όταν ο Μίκης νομιμοποιεί, με το Ηθικό κεφάλαιο που χρεώθηκε απ τους καιρούς, τα οδοφράγματα
Όταν βλέπει το πολιτικό προσωπικό να νοιώθει άβολα
Όταν βλέπει τα καθαρά μάτια και αντλεί από το σθένος της Νέας Γενιάς
Αυτά και ο επίλογος στον διαπρύσιο κήρυκα του νοικοκυρέματος:
«Ολα τα προαναφερθέντα παρουσιάζονται για να δείξουν πόσο ανοργάνωτη είναι η χώρα μας. Οταν δεν μπορείς, δεν ξέρεις ή δεν θέλεις να λύσεις λ.χ. το πρόβλημα της λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων και της διάταξής τους στον χώρο, δεν είναι ανεξήγητο γιατί παραμένει άλυτο το Χωροταξικό εν τω συνόλω του. Το ζήτημα της οργάνωσης της χώρας είναι ΤΟ πρόβλημα. Οι αναγκαστικές λύσεις που μας επιβάλλουν σε πολλά προβλήματα το Μνημόνιο και η Τρόικα πρέπει να γίνουν αφετηρία για την πραγματική Αλλαγή που προσδοκά ο λαός.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου